موضوعی است که مدتهای مدیدی است فکر مرا به خودش مشغول کرده. حتما خواهید گفت همه جای دنیا علیه زن خشونت وجود دارد. درسته منهم قبول دارم و منکر این موضوع نیستم. اما همه چای دنیا قوانینی که وضع شده کاملا در دفاع از زن میباشد. تا آنجا که مردان ایرانی وقتی به گشورهای دیگر بخصوص غرب سفر یا مهاجرت می کنند از این قوانین شاکی هستند. مرد حق زدن زن را ندارد. حق اینکه بخواهد از او چون برده ای استفاده کند را ندارد. حق اینکه هر وقت و هر چور خواست با همسرش رفتار کند را ندارد. چنانچه پلیس متوجه شود مردی همسرش را اذیت کرده مستقیما دخالت میکند. اما در ایران ؟ با اینکه در شریعت اسلام احترام گذاشتن به زن خیلی تاکید شده است اما اینها فقط در حد حدیتها و روایات باقی مانده. حضرت محمد مصطفی ص فرمودند مردی که همسرش  را آزار دهد خداوند از او بی زار میشود. اما مردان به طرق مختلف از زیر بار این احادیث شانه خالی می کنند. هر روز در صفحات روزنامه ها میخوانیم که برادری خواهرش را کشته . پدری دخترش را کشته . مردی به همراه برادر زاده اش دخترش را کشت. از این اخبار دردناک بسیار فراوان است و متاسفانه در قوانین ما برای این پدران یا برادران که بعضا هم معتاد هستند یا به خلافهای دیگر مشغول هستند هیچ مجازاتی در نظر گرفته نشده است و همین باعث شده که میزان قتل دختران به بهانه دفاع از ناموس هر روز اقزایش یابد. چند روز پیش در روزنامه خواندم که مردی از طایفه فیوج دختر ۱۶ ساله خود را کشته است و اقوام و خویشان برای تبریک گفتن از اینکه لکه ننگی را از دامان فامیل پاک کرده برای تبریک حتی پای او را می بوسیدند. این پدر بی عاطفه به پلیس گفته بود من امر خداوند را اجرا کردم و اصلا هم پشیمان نیستم. نمی دام دوستان عزیز طایفه فیوج را می شناسند یا نه؟ اینها طایفه ای هستند که در سالهای دور از هند به ایران مهاجرت کردند و شغل اصلی انها دزدی و کف زنی میباشد و حتی اگر فرزندشان این حرفه دزدی و کف زنی را بلد نباشد برای آنها عیب است. حال خود قضاوت کنید که گروهی که از راه دزدی امرار معاش می کنند چگونه دم از اجرای فرمان خداوند می زنند. هنوز بعد از سالها برای من جای سوا است که آیا رابطه داشتن پسرها با دختر نامحرم در خانواده اینقدر عادی شده که حتی خانواده های مذهبی هم به راحتی از کنار این مسئله می گذرند و عیبی ندارد اما اگر دختری با پسری رابطه داشت مهدورالدم میشود؟ مگر نه این که پسری با یک دختر رابطه دارد و مگر نه اینکه این دختر ارزش و آبروی حانواده ای است چرا اجازه میدهیم پسران ما با ابروی خانواده ای بازی کنند؟ چنانچه این مسئله قبح خود را در جامعه از دست داده است باید منتظر باشیم پسری هم با دختر ما رابطه برقرار کند. من قصدم زیر سوال بردن روابط دختر و پسر نیست بلکه منظور من این است که چرا باید دختری اینچنین بی رحمانه کشته شود ؟ همسری به دست شوهرش بی رحمانه کشته شود آنوقت اسم دفاع از ناموس را روی آن بگذارند. ؟ اما چنانچه زنی برای دفاع از ناموس شوهرش را بکشد یا فرزندش را بکشد باید اعدام شود؟ چند ماه پیش زنی بی رحمانه اعدام شد. حتی دختران این زن به رئیس قوه قضائیه نامه نوشتند که همه امید ما مادرمان است و کسی دیگر را نداریم از اعدام او چلوگیری نمائید. اما متاسفانه اعدام شد. تمام پرونده حاکی از ان بوده که همسر دوم این زن قصد تعرض به دختر ۱۶ ساله او را داشته و سر دفاع از دختر ۱۶ ساله به قتل رسیده بود. ۸ سال در بدترین شرایط در حالی که دو تا دختر ۱۶ و ۱۰ ساله این زن بدون مادر و پدر در راهروهای زندان و دادگاه برای اثبات بی گناهی مادرشان در رفت و امد بودند بخاطر کینه توزی خانواده مرد مقتول به دار آویخته شد بدون اینکه کسی بگوید بعد از مرگ مادر بر سردو دختری که اینک ۲۴ ساله و ۱۸ ساله بودند چه خواهد آمد. آیا این دو دختر بی پناه در این چامعه ای که پز از مردان و زنان گرگ صفت میباشد چه خواهد آمد؟ آیا چند سال دیگر این دو خواهر بزه کار گوشه زندان هستند یا برای انتقام از مردان بالای دار؟ کسی چه می داند که این پرونده مختومه شد اما سرنوشت زن اعدامی گریبانگیر دختران جوانش در این جامعه خواهد شد. جامعه ای که ذره ای رحم و شفت در ان وجود ندارد. نمی دانم حشونت و جنگ علیه زن در این جامعه کی پایان می یابد؟ قضاوت با آیندگان است